Սիրով ներկայացնում եմ տարիներ առաջ գրածս կուրսային աշխատանքը Բժիշկ՝ Հայկազ Սարգսյանի ռուսերենից թարգմանությամբ։
ՅՈԳԱ
- Եթե ջանանք «Յոգա» բառը արտահայտել մեկ բառով, ապա այդ բառը կլինի «կամք», քանի որ այդ բառը, ինչպես և «յոգա»-ն բացառում է սանձարձակությունը, հուզումը, ինքնակամությունը և այլն:
- Յոգայի մասին կարելի է գրել, բայց գրվածքներում յոգա չկա:
- Յոգայի մասին կարելի է խոսել, բայց յոգայում բառեր չկան:
- Յոգան լինում է կենցաղում, բայց չի լինում կենցաղային:
- Յոգայի ուղղությունները բազմաթիվ են, բայց մինչև յոգա բարձրանալ կարելի է միայն դեպի ճշմարտություն անկեղծ անձնվիրության միջոցով:
- Յոգա` դա Ճշմարտություն է: Ինչպես Ճշմարտության մեջ չկան գաղտնիքներ, այնպես էլ յոգայում:
- Յոգայի որակների ինքնահռչակման ցանկացած փորձ բխում է «ես»-ից (էգո):
«Ես»-ը (Էգո)
- Ինչպես նշանակություն` հարազատ չէ նույնիսկ եսամոլների (էգոիստների) համար:
- Ինչպես իմաստ` բացասական է անձի ձևավորման համար:
- Էությունը` զարգացման արգելք:
- Դրսևորման ձևը` գիտակցված կամ չգիտակցված սուտը:
- Դրսևորման եղանակը` մոլորությունը:
- Հետևանքը` ինքնաոչնչացումը:
- Հանդիսանում է քննադատող նույնիսկ ինքնաքննադատության մեջ:
- Եսը լինում է կոպիտ` իշխանության առկայության դեպքում, մեղմ` առանց նրա առկայության:
- Եսը հանդիսանում է սրտի և սարսափի միակ աղբյուրը:
- Բոլոր սպանությունները եսամոլությունից են:
- Եսը կարող է ծխելու, ալկոհոլիզմի և այլ թմրությունների համար պատճառ լինել, բայց ինչպես նարկոտիկ` չգերազանցված է:
- Եսի հաղթահարման ամենաարդյունավետ եղանակը` դա ԱՌԱՆՁՆԱՑՈՒՄՆ է:
ԱՌԱՆՁՆԱՑՈՒՄ
- Առանձնացումը` դա հեռացումն է վնասակար կամ անօգուտ սովորություններից, և ոչ մի դեպքում փախուստ չէ: Դա անցյալ ուղու իմաստավորումն է և ապագայի պլանավորումը:
- Առանձնացումը` դա մենակություն չէ:
- Միայնակը նա է, որի կարիքը հարկավոր չէ:
- Տգիտությունից ավելի ծանր բեռ չկա:
- Անհնար է մարդուն ազատել այդ բեռից առանց նրա գիտակցման:
- Չկա տգիտության բեռը, չի լինի ՀՈՒԶՄԱՆ առիթ:
ՀՈՒԶՈՒՄ
- Բոլոր գործողությունները չեն հուզում առաջացնում:
- Հուզումները ծնվում են մտքերից, սնվում են մտքերով, առաջացնում են մտքեր և անհետանում են մտքերի հետ:
- Ինչպես թելն է ասեղին հետևում, այնպես էլ հուզումը սխալին է հետևում, լինի դա մտքի, բառի կամ գործի սխալ:
- Հուզումն այնտեղ է, որտեղ գաղտնիքն է, իշխանությունը և հասարակական կարծիքը:
- Հուզումը ամեն երազանքի, պայքարի, հաղթանակի մեջ է:
- Հուզումն ամենուր է, որտեղ չկա գիտակցում:
- Որտեղ չկա գիտակցում, այնտեղ թագավորում է ՊԱՏՐԱՆՔԸ:
ՊԱՏՐԱՆՔ
- Պատրանքը` դա և ցանկալին է, և անցանկալին:
- Պատրանքը`թերագնահատումն է և գերագնահատումը:
- Պատրանք չկա գիտակցված ստի մեջ, բայց կա նրա անհրաժեշտության մեջ:
- Պատրանքը կարող է ստեղծել ոչ իրական աստվածություն:
- Ազատության պատրանք կարող է լինել, բայց ազատության մեջ պատրանք լինել չի կարող:
- Պատրանքը յուրաքանչյուր հափշտակվածության, շեղման և գրավվելու մեջ է:
- Բոլոր պատրանքները հանդիսանում են մեկ մեծ պատրանքի բաղադրիչները:
- Պատրանքի միջոցով մարդը հարմարություններ է ստեղծում անգործության համար:
- Պատրանքը առկա է և կյանքում, և ՄԱՀՎԱՆ մեջ:
ՄԱՀ
- Մահը` դա հարաբերական քուն է, քունը` դա հարաբերական մահ է:
- Քնի մեջ կարելի է մահանալ, մահվան մեջ` ծնվել:
- Մահը չար չի հանդիսանում, բայց չարը կարող է մահից օգտվել:
- Մահը լինում է ֆիզիկական և մտավոր, բայց երբեք` հոգեկան:
- Ֆիզիկական մահը` դա մարմնի կորուստն է, մտավորը` հանգստի կորուստը:
- Բոլոր կապվածությունները ուղեկցվում են մշտական տագնապով:
- Տագնապը ցրում է ուշադրությունը, որը բերում է զգոնության կորստի, որի պատճառով բազմաթիվ առիթներ ստրեսի (լարվածության) համար ծնում են խուճապ, իսկ խուճապը` Ցասում:
ՑԱՍՈՒՄ
- Ցասումը կարելի է վերագրել կրակի տարերքին, բայց աղավաղված տեսքով, այսինքն հրդեհի:
- Հրդեհի հետևանքը միշտ ոչնչացումն է:
- Նյութական հրդեհը ոչնչացումն է արտաքին աշխարհը, իսկ հուզականը` ներքինը:
- Ցասումի համար միակ առիթը հանդիսանում է անսպասելիությունը:
- Ցասումն առաջանում է բռնությունից և անզորությունից, անհավատությունից և սնահավատությունից, խաբվելուց և խաբվածությունից, չգնահատումից և գերագնահատումից, գոռոզությունից և անարժանությունից, խայտառակությունից և փառասիրությունից:
- Ցասումը խժռում է առողջությունը, գեղեցկությունը, ուժը, բանականությունը, ժամանակը, բարեկամությունը, իմաստը:
- Ցասումից ազատվելու համար հարկավոր է ազատվել «ես»-ից:
- Ցասումը ծնվում է տառապանքից և ծնում է ՏԱՌԱՊԱՆՔ:
ՏԱՌԱՊԱՆՔ
- Տառապանքները հանդիսանում են ցանկությունների հետևանքը:
- Կյանքում առկա են ցանկությունները, բայց ցանկություններում կյանք չկա:
- Ցանկությունը` մահ չէ, այլ մահացում:
- Ցանկությունների մահը` դա մահացումի ավարտն է:
- Մահացումի ավարտը` դա տառապանքի ավարտն է:
- Տառապանքի ավարտը` դա կյանքի գիտակցումն է:
- Կյանքի գիտակցումը` դա իմաստության ուղին է:
- Իմաստության ուղին` դա ազատագրման հիմքն է:
- Տառապանքը հայտնվում և անհետանում է ՄՏՔԵՐՈՎ:
ՄՏՔԵՐ
- Մտքերը տարածված են ամբողջ տիեզերքով:
- Մտքերը կարելի է ընտրել, մարզել, ուղղորդել, հավաքել:
- Բոլոր արարումները և կործանումները սկզբում առաջացել են մտքերում:
- Բոլոր բառերը նախ հանդիսանում են մտքեր, բայց ոչ բոլոր մտքերն են բառի վերածվում:
- Մտքերը նման են երկնքին, կարող են լինել պարզ և ամպամած:
- Մտքերը նման են ջրին, կարող են լինել հագեցնող կամ խեղդող:
- Մտքերը կարող են լինել թույնի նման` առողջացնող կամ թունավորող:
- Մտքերով կարելի է պատճառել վնաս կամ վերացնել ՎՆԱՍԸ:
ՎՆԱՍ ՉՊԱՏՃԱՌԵԼԸ
- Վնասը գործողություն է:
- Այն դրսևորվում է գործով, խոսքով և մտքով:
- Վնասը այն ամենն է, ինչը սպառնում է առողջությանը:
- Որտեղ անմաքուր արյուն է մտնում, այնտեղ ուղին խցանվում է:
- Առողջությունը ճշտության չափանիշն է (էտալոն):
- Վնասը տգիտության դրսևորումն է:
- Եվ նա, ով վնասում է, և նա ում վնասում են:
- Չկա տգիտություն` չկա վնաս:
- Վնասը կանխելու համար անհրաժեշտ է ԿԱՄՔԻ առկայությունը:
ԿԱՄՔ
- Կամքը` դա նպատակ և նպատակին հասնելու միջոց է:
- Կամք չկա այնտեղ, որտեղ կախվածություն կա:
- Կամքը` դա բացարձակ ինքնահսկումն է:
- Հնարավոր չէ հասնել ինքնահսկողության առանց իմացության:
- Հնարավոր չէ հասնել իմացության առանց ուսումնասիրության:
- Ինքնաճանաչումը` դա տագնապների հաղթահարման ուղին է:
- Բնության ճանաչումը` դա ես-ի հաղթահարման ուղին է:
- Անհնար է ճանաչել բնությունը, չճանաչելով իրեն:
- Ճանաչումը հանդիսանում է նախապայմանը ԶԱՐԳԱՑՄԱՆ համար:
ԶԱՐԳԱՑՈՒՄ
- Գոյություն ունեն երեք հավերժական հասկացություն:
- Դա նյութն է, միտքը և ոգին:
- Այդ երեքի միասնությունը կազմում է հոգին:
- Նյութի զարգացումը տանում է դեպի աճ:
- Մտքի զարգացումը` բարձրացում:
- Ոգու զարգացումը` համբարձում:
- Զարգացումը կարող է լինել վերև, ներքև, մի ուղղությամբ, բոլոր ուղղություններով:
- Զարգացման բացակայությունը նշանակում է հետ զարգացում:
- Ակտիվ զարգացումը չի կարող լինել բազմակողմանի:
- Զարգացման կայունությունը կարելի է ապահովել միայն համակարգի (սիստեմի) առկայության դեպքում:
- Համակարգի համար անհրաժեշտ է միջոցներ, միջավայր և ժամանակ:
- Զարգացման բոլոր տեսակների համար անհրաժեշտ է ԳՈՐԾՈւՆԵՈՒԹՅՈՒՆ:
ԳՈՐԾՈւՆԵՈՒԹՅՈՒՆ (ԿԱՐՄԱ)
- Գործունեությունը լինում է երկու կարգի. վաղ թե ուշ պտուղներ բերող:
- Պտուղները նույնպես լինում է երկու կարգի. օգտակար և վնասակար:
- Գործունեություն է հանդիսանում ցանկացած գործ, խոսք, ցանկացած միտք:
- Կառույցի կենսունակությունը ցույց է տալիս գաղափարակրի խորությունը և խորաթափանցությունը ոգեղեն տիրույթի ԿԱՐԳՈՒՄ:
ԿԱՐԳ (դհարմա, կարգ ու կանոն)
- Կարգը լինում է երկու տեսակ. արտաքին և ներքին, այսինքն խիստ և բարոյական:
- Այդ երկուսի համատեղ գոյակցությունը կամ զուգակցումը անհնար է:
- Խիստ կարգը հաճախ չի ապրում նույնիսկ մեկ սերունդ:
- Բարոյական կարգ ու կանոնում պատասխանատվության զգացումը ելնում է խղճից:
- Խիղճը և սարսափը` տարբեր հասկացություններ են և անհամատեղելի:
- Բարոյական կարգում թագավորում է գիտակցված պարտքի գիտակցությունը, և խոր փոխհարգանքի մթնոլորտը:
- Հարգանքը ծնվում է ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅԱՆ իմաստությունից:
ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ (Իշվարա)
Փնտրանել բայց ոչ տեսանել,
Գտանել բայց ոչ գիտանել:
Գրիգոր Նարեկացի
- Ճշմարտությունը` դա աստվածայինը ընկալող մտքի վիճակ է:
- Ամենը պատկանում է ճշմարտությանը, բայց ճշմարտությունը` ոչ մեկին:
- Ճշմարտությունը կորչում է վեճի մեջ:
- Վեճը առաջանում է «ես»-ից: Ճշմարտություն չկա «ես»-ի մեջ:
- Ճշմարտության հետ կարելի է միաձուլվել, բայց անհնար է նույնանալ:
- Ճշմարտությունից կարելի է փախչել, բայց անհնար է խուսափել:
- Չկա ՈՒԺԻ աղբյուր` ճշմարտությունից ավելի ուժեղ:
ՈՒԺ
- Ուժը արարման նախապայմանն է:
- Ուժը ցույց տալու փորձը` թուլություն է:
- Ուժը չի կարող սպառնալ: Բոլոր սպառնալիքները` թուլություն են:
- Ուժը չի կարող զարմացնել: Զարմացնելը` թուլություն է:
- Միայն ուժեղն է սիրելու ունակ: Թույլի սերը` շողոքորթություն է:
- Միայն ուժեղն է ունակ առանց չափազանցման ընդունելու և ասելու ճշմարտությունը:
- Միայն ուժեղն է ունակ նվիրել և ընդունել նվերներ առանց ակընկալման:
- Միայն ուժեղն է ունակ սովորեցնել և ընդունել ուսմունքը առանց ինքնամեծարման:
- Միայն ուժեղն է ունակ ազատ լինելու և ազատագրելու առանց ինքնահռչակման:
- Միայն ուժեղն է ունակ ուրիշին ցանկանալ այն, ինչ իրեն է ցանկանում:
- Ուժը լինում է մեխանիկական, ֆիզիկական, մտավոր, հոգևոր:
- Ամեն կարգի ուժ ունի ՍՆՄԱՆ աղբյուր:
ՍՆՈՒՆԴ
- Սնունդը լինում է պինդ, հեղուկ, գազակերպ, մտային, հոգևոր:
- Սնման բոլոր տեսակները լինում են մաքուր և անմաքուր:
- Յուրաքանչյուրը նմանվում է իր կերածին:
- Օրգանիզմի կողմից ինչքան բարձր է սննդամթերքի յուրացումը, այնքանով այն կարևոր է ուժերի ապահովման համար:
- Սննդամթերքների գայթակղությունը հաղթահարելու կարևորությունը ոչնչով պակաս չէ, քան հաղթահարումը այլ տեսակ գայթակղություններից:
- Նա, ով սնվում է ուրիշի կյանքի հաշվին (միս, ձուկ) կորցնում կամ ձեռք չի բերում բանականության մշտական հատկություն:
- Սնման մեջ չափի զգացողության օրինակներ կարելի է անթիվ դիտարկել ԲՆՈՒԹՅԱՆ մեջ:
ԲՆՈՒԹՅՈՒՆ
- Բնությունը Արարիչ-Աստծու գոյության՝ զգայարաններով ընկալվող միակ ապացույցն է:
- Աստծու ընկալման այլ տեսակներ գործում են միայն ճշմարտությանն անկեղծ նվիրվածության դեպքում:
- Բնությունը արարման համար սկզբունք, հող և պայմաններ են:
- Որտեղ չկա արարում, այնտեղ չկա ուժ, ճշմարտություն և անկեղծ սեր:
- Բնության սպանությունը յուրաքանչյուր սպանության մեջ է:
- Յուրաքանչյուր սպանության մեջ` ինքնասպանություն է:
- Սպանել` նշանակում է չկարողանալ սիրել, ինչպես նաև բարեկամություն անել:
- Միայն մեկ տեսակ կա, որը սպանում է բնությունը, որպեսզի նրա տեղը բնությունից պաշտպանվելու ապաստարան (տուն) կառուցի:
- Բնությունը ճշմարտության ԴՊՐՈՑ է:
ԴՊՐՈՑ
- Դպրոցը` դա մտքի և մարմնի զարգացման ուղին է:
- Մտքի և մարմնի զարգացումը անհրաժեշտ են էությունը ճանաչելու համար:
- Դպրոցը` դա ճիշտ ընտրություն կատարելու որակի ձեռքբերումն է:
- Դպրոցը` այնտեղ է, որտեղ կա ՈՒՍՈՒՑԻՉ:
ՈՒՍՈՒՑԻՉ
- Ուսուցիչը` դա բոլոր ժամանակների մեծագույն կոչումն է:
- Լինել ուսուցիչ` դա նշանակում է գիտակցել ոչ միայն իր գործի պատասխանատվությունը, բայց և աշակերտների գործի:
- Որտեղ ուսուցիչ` այնտեղ ուսմունք, որտեղ ուսմունք` այնտեղ չկա տառապանք:
- Որտեղ տառապանք կա, այնտեղ դպրոց չկա:
- Ուսուցիչը նա է, ով սովորեցնում է սեփական օրինակով:
- Ուսուցիչը նա է, ով սովորեցնում է առաջացած հարցերի պատասխանները գտնել ինքնուրույն:
- Ուսուցիչը ինֆորմացիան չի տալիս, այլ սովորեցնում է գտնել ճշմարտությունը ինֆորմացիայի մեջ:
- Առաջին ուսուցիչների ամենաառաջին ուսուցիչը հանդիսանում է Ճշմարտությունը:
- Ուսուցիչը նա է, ով տալիս է Ճշմարտությունը:
- Անհնար է ճանաչել ճշմարտությունը առանց ՀԱՎԱՏԻ:
ՀԱՎԱՏ
- Հավատը բանալի է գիտակցությունը բացելու համար:
- Գիտակցության բացումը նախապայման է Ճշմարտության ընկալման համար:
- Հավատով գիտակցությունը բացվում է ոչ միայն Ճշմարտության առաջ:
- Ճշմարտության մեջ հավատի հաղորդիչը հանդիսանում է մտքի զգաստությունը:
- Սնոտիապաշտության տարբերությունը անհավատությունից միայն արտաքնապեսէ:
- Հավատը հանդիսանում է Ճշմարտության հաղորդիչը սրտի մեջ:
- Սրտում Ճշմարտություն չկա, եթե այնտեղ սարսափ կա:
- Դժվար է կորցնել հավատը Ճշմարտությունը ձեռք բերելուց հետո:
- Դժվար է հավատ ձեռք բերել Ճշմարտության կորստից հետո:
- Հավատը` դա ստացված ինֆորմացիայի եզրակացություն, հետևություն է:
- Ով ոչ մի բանի չի հավատում, նրան վստահել չի կարելի:
- Որտեղ հավատ, Ճշմարտություն, կարգուկանոն կա, այնտեղ հոգու, մտքի և նյութիներդաշնակություն է:
- Այնտեղ պայքար չկա:
- Այնտեղ անկեղծությունն է, այնտեղ ՅՈԳԱՆ է:
Քաղվածքներ Անդրանիկ Աթովանցի գրառումներից:
Բժիշկ` Հայկազ Սարգսյան
14.02.2013թ.
