ՕՋԱԽ ԿԱՄ ՀՐԴԵՀ

Բնական է տաքին ձգտելը։
Նույնքան բնական է, տաքին ճիշտ չմոտենալով այրվելը կամ սառչելը։
Մարդիկ կամ սրտով են տաք լինում, կամ գլխով։
Երբ սիրտը տաք է, գլուխը սառն է և հակառակը։
Լինում են մարդիկ, որոնք մեկ սրտով են տաք, մեկ գլխով, բայց հնարավոր չէ միաժամանակ երկուսով էլ տաք լինել։
Տաք սրտով սիրում են, տաք գլխով՝ ատում։
Տաք սրտով ընտանիքը երջանիկ է, տաք գլխով՝ դժբախտ։
Տաք սրտով արվել են բոլոր մեծագործությունները, տաք գլխով՝ ստորությունները։
Տաք սրտից հայացքը ջերմ է, տաք գլխից՝ սառը։
Տաք սրտից զգայարաները զգում են, տաք գլխից՝ ցանկանում։
Տաք սրտից գլուխը թարմ է, տաք գլխից՝ սիրտը ճմլված։
Տաք սրտից ազնվություն է բխում, տաք գլխից՝ բանսարկություն։
Տաք սրտից մարմինը շահում է, տաք գլխից՝ տուժում։
Տաք սրտից գեղձերի հորմոնները երջանկացնում են, տաք գլխից՝ տառապեցնում։
Տաք սրտից մարմինը տաքանում է արյունով, տաք գլխից՝ հագուստով։
Տաք սիրտը առաջնորդում է, տաք գլուխը՝ մղում։
Տաք սիրտը քաջությամբ է առաջնորդվում, տաք գլուխը՝ վախով է մղվում։
Տաք սիրտը խոսում է, տաք գլուխը՝ բղավում։
Տաք սիրտը մաքրում է, տաք գլուխը՝ ախտոտում։
Տաք սիրտը ձգտում է այլոց վախից ազատել, տաք գլուխը՝ վախով կաշկանդել։ 
Տաք սիրտը ձգտում է համակեցության, տաք գլուխը՝ մենակյացության։
Տաք սիրտը ձգտում է իմաստության, տաք գլուխը՝ տեղեկության։
Տաք սիրտը փորձ է, տաք գլուխը՝ փորձանք։
Տաք սիրտը հարգանք է, տաք գլուխը՝ արհամարանք։